İşte o büyük gün....
ikizlerim 35+5 haftalıklar ve pazar gecesi başlayan karın ağrım tüm gece devam etti. regl olacakmış gibi bir karın ağrısı. Tarih 3 Aralık 2012'ydi. Hamileliği zor geçmiş ve doktorumuzla 5 Aralıkta palanlanan doğumu 12.12.12 tarihine ertelemiş biri olarak doğum hiç aklıma gelmedi. Daha bağırmalı, çok sancılı bir şey bekliyordum ben. Filimlerde öyle görmüş, doğum yapanlardan öyle dinlemiştim çünkü;)
tabi ki her ihtimale karşı sabah doktora gittik. Belki doğuma gidiyoruzdur, çocuklarıma gösteririm deyip espriyle karışık eşim ve koca göbişimle asansörde fotoğraf çekildik. eşim abartma sadece içimiz rahat etsin diye kontrole gidiyoruz dediyse de ben fotoğrafla kalmayıp bir de kuaföre gidip kaşlarımı aldırıp süslendim;))
Doktor muayenede "2 cm açılma var, doğum başlamış. Ameliyata alıyoruz" dediğindeki şaşkınlığımı, heyecanımı, sevincimi, korkumu, telaşımı anlatacak bir kelime olduğunu zannetmiyorum. saat 12.45'di ve 14.00'de sezeryana alınacaktım. Hemen annemi aradım ve ardından yakın arkadaşlarımı. seçili bir guruba da toplu mesaj attım. Annemle kardeşimin Avrupa yakasından Anadolu yakasındaki Erdem Hastanesi'ne gelebilmesi ve eşimin doğum çantamı, o zaman için hayat memat meselesi olan kapı süsü vs yi evden alıp gelebilmesi için saatte pazarlık yapıp geç hazırlanışım, hatta ailem gelmeden doğuma girmem diye ağlamaya yeltenmem vesilesiyle doğumhaneye biraz daha geç girmeyi başardım.
Doğum fotoğrafçısıyla beraber indiğim doğumhanede 14.58'de Enes ve 14.59'da Bera, şükür ki sorunsuz bir şekilde dünyaya geldiler.
